Οι περιορισμοί κυκλοφορίας που επέβαλε η ανάγκη περιορισμού της εξάπλωσης του κορονοϊού ανέδειξε εσχάτως στη Θεσσαλονίκη μία νέα ομάδα ανθρώπων. Μειονότητα μεν, αλλά ποιος ξέρει; Αν δεν την προλάβαιναν τα επιπλέον περιοριστικά μέτρα που ουσιαστικά απαγορεύουν στον οποιοδήποτε να βρίσκεται στην παραλία καθημερινά από το μεσημέρι ως το επόμενο πρωί και ολημερίς τα Σαββατοκύριακα, μπορεί να γινόταν και πλειοψηφικό ρεύμα.

Τα μέλη της πρωτοεμφανιζόμενης αυτής κάστας Θεσσαλονικέων έχουν ως επί το πλείστον ένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα. Την τελευταία φορά που βγήκαν βόλτα στη Νέα παραλία, δεν είχε αυτή την όψη.

Η άσκηση παρά θίν’ αλός δεν ήταν στις καθημερινές τους συνήθειες -και ούτε επρόκειτο να περιληφθεί ποτέ αν δεν απαγορεύονταν οι συναθροίσεις κι αν δεν διαπιστωνόταν ότι οι μεγαλύτερες και πιο… trendy επιτυγχάνονται για τη Θεσσαλονίκη στη Νέα παραλία. Ούτε ο ιερός λόγος για τον οποίο οφείλουμε όλοι να συνταχθούμε με τις αποφάσεις της πολιτείας έχει σημασία για τους νέους φίλους της Νέας παραλίας.

Ποια κοινωνική απόσταση για να αποφύγουμε να νοσήσουμε όλοι μαζί και να προστατεύσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας; Ποια ατομική και κοινωνική ευθύνη; Ποια ανάγκη να συμβάλλουμε με τις δικές μας δυνάμεις στο ν’ αντέξει ο καθένας ξεχωριστά και ολόκληρη η κοινωνία την πρωτόγνωρη αυτή δοκιμασία που όλο και περισσότερες σοβαρές φωνές παραλληλίζουν με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Καμία αξία δεν έχουν όλα αυτά μπροστά στην… επιτακτική ανάγκη του νέου φίλου της Νέας παραλίας να σουλατσάρει στο πλακόστρωτο με το φραπόγαλο στο χέρι -και βέβαια είναι γυμναστική αυτό και μάλιστα ενόργανη. Ή μπορεί να θέλει να κάνει ποδήλατο, να φωτογραφηθεί στις ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, να παρατηρήσει από κοντά την ουρά του Βουκεφάλα βρε αδερφέ. Άλλωστε την τελευταία φορά που βρέθηκε εκεί, ήταν στα γενέθλια του Μεγαλέξανδρου όταν τα γιόρταζε ο Παναγιώτης Ψωμιάδης όντας νομάρχης.

Αν ρωτήσεις τον νέο φίλο της Νέας Παραλίας γιατί έπρεπε να την επισκεφθεί τώρα, δεν αποκλείεται να σου απαντήσει ότι φταίει και γι΄ αυτό το αθηνοκεντρικό κράτος. Γιατί ακόμη κι όταν με την αντικοινωνική συμπεριφορά σου στερείς την παραλία κι από αυτούς που πραγματικά τη χρειάζονται για την άσκησή τους ή την άσκηση των ατόμων με αναπηρία που φροντίζουν, η ευθύνη ανήκει στους καρεκλοκένταυρους των Αθηνών. Γιατί μας θάβουν τον ΠΑΟΚ, γιατί θέλουν να μας πάρουν την Έκθεση, γιατί μας ζηλεύουν που είμαστε χαλαροί, γιατί η γάτα έχει ένα αυτί.

Οι ίδιοι οι νέοι φίλοι της Νέας παραλίας ουδεμία ευθύνη φέρουν για το ρεζίλι που γινόμαστε πανελληνίως ως ανεύθυνοι μακριά νυχτωμένοι πολίτες που χρειαζόμαστε τον Ζέρβα, τον Τζιτζικώστα, τον Χαρδαλιά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό για να συμμαζευτούμε. Θεσσαλονικείς να σου πετύχουν. Πιο ντεμέκ δεν γίνεται…

ΥΓ: Μόλις ολοκλήρωσα το παραπάνω κείμενο έπεσα πάνω στο viral βίντεο του τύπου που ήταν κι αυτός εκεί και δεν δίστασε να «δώσει» τον εαυτό του προκειμένου να ανατρέψει τους συνωμοσιολόγους που είδαν στα ρεπορτάζ από τη Νέα παραλία της Δευτέρας 30 Μαρτίου πλάνα αρχείου. Αν το βρείτε δείτε το. Βγάζει γέλιο αν και η ορθή λέξη είναι «κλαυσίγελος».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 04/05 Απριλίου 2020