ΑΠΟΨΕΙΣ

Έγραφα την προηγούμενη βδομάδα για την σχέση ανάμεσα στο νόμιμο, το ηθικό και το δίκαιο που σπάνια συνυπάρχουν, συνήθως κινούνται ασύμβατα και κάποιες φορές συγκρούονται ευθέως. Είχα πάρει αφορμή από δυο σκηνικά της δικής μου καθημερινότητας τα οποία έκρινα ότι έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον.

Το θέμα ωστόσο δεν περιορίζεται σε όσα τύχει να βιώσει καθένας από εμάς στην ζωή του και τα οποία τον αφορούν προσωπικά κι επηρεάζουν την δική του ζωή, αλλά σε όσα συμβαίνουν στην δημόσια σφαίρα και διαμορφώνουν τα δεδομένα και τους νόμους κίνησης της ελληνικής κοινωνίας.

Παίρνω αφορμή από δύο θέματα της επικαιρότητας στα οποία το νόμιμο, το ηθικό και το δίκαιο είναι τελείως μπλεγμένα, συμπτύσσοντας κάτι σαν γόρδιους δεσμούς που δεν λύνονται παρά μόνον με μαχαίρι -δηλαδή με εκ βάθρων αλλαγή των ειωθότων και ακολούθως με ανάλογη προσαρμογή των νόμων στα νέα ήθη και το νέο περί δικαίου αίσθημα.

Πρώτο, η παραβίαση του εμβολιαστικού προγράμματος από την εξουσία και τους επιτήδειους και δεύτερο, η εξαιρετικά δυσώδης περίπτωση του αγνώστου μέχρι πρότινος σε πολλούς, Μένιου Φουρθιώτη.

Αναφορικά με το θέμα των εμβολιασμών, να δηλώσω ευθέως ότι νιώθω τελείως άβολα διαβάζοντας ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον εμβολιάστηκε μόλις προ ολίγων ημερών επειδή τότε ήρθε η σειρά του -είναι 56 χρονών, αλλά και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ που δεν εμβολιάστηκε ακόμη, επειδή στην χώρα της δεν ήρθε η ώρα της ηλικιακής της ομάδας. Για τον Εμανουέλ Μακρόν μην το συζητήσουμε καν, αφού ως νεότερος θα τον βρει το καλοκαίρι ανεμβολίαστο.

Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πρωθυπουργοί, υπουργοί και υψηλοί αξιωματούχοι, θα εμβολιαστούν όταν έρθει η σειρά της ηλικιακής τους ομάδας. Στις χώρες αυτές, οι πολιτικοί σέβονται τις κοινωνίες τους και οι κοινωνίες δε θεωρούν τους πολιτικούς ως κάτι ανώτερο.

Στην Ελλάδα, έχουν -ήδη από τους πρώτους- εμβολιαστεί, ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί, οι υπουργοί, οι διοικητές οργανισμών, οι οδηγοί τους, οι αυλικοί τους, οι κολλητοί, οι νόμιμες και παράνομες σχέσεις τους, ίσως και τα κατοικίδιά τους.

Διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821 και εκατό από την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους, τα κατάλοιπα του ραγιαδισμού και του σκυμμένου σβέρκου συνεχίζουν να υπάρχουν.

Εμείς έχουμε μάθει να θεωρούμε… φυσιολογική την παραβίαση από τους πολιτικούς της σειράς που οι ίδιοι καθόρισαν, όπως και αποδεχόμαστε να μην αντιδρούμε όταν αποκαλύπτεται ότι ένας δήμαρχος της βορειοδυτικής Θεσσαλονίκης εμβολιάστηκε ως… υγειονομικός, επειδή προ εικοσαετίας εργαζόταν ως υπάλληλος σε κέντρο ψυχικής υγείας!!!

Και πόσες άραγε ακόμη περιπτώσεις αιρετών και αξιωματούχων υπάρχουν ακόμη που βόλεψαν την... πάρτη τους καταφέρνοντας να μείνουν στο σκοτάδι.

Εννοείται ότι σε μια τέτοια κατάσταση ανισότητας, παρεμβαίνουν και διάφοροι επιτήδειοι για να ωφεληθούν (από νομικούς συμβούλους γηροκομείων και ιδιωτικών θεραπευτηρίων, μέχρι υγειονομικούς που για να μην πεταχτούν τα περισσευούμενα εμβόλια τα διαθέτουν στους φίλους τους και πάει λέγοντας)

****************************************************************************************************************

Αυτή είναι η «νομιμότητα» αλά ελληνικά. Γιατί τυπικά, είναι νόμιμα όλα αυτά, μιας και εκείνοι που καταρτίζουν τους νόμους και τους κανονισμούς, φροντίζουν να προβλέψουν ρυθμίσεις που εξαιρούν τους εαυτούς τους από την σειρά και που ανοίγουν κι άλλα «παραθυράκια» για να περνάν οι… έχοντες άκρες. Νόμιμα μεν, εξαιρετικά ανήθικα δε και άδικα.

Γι’ αυτό και αποτελεί από την μια βάλσαμο κι από την άλλη ελπίδα η προχθεσινή φωτογραφία με την Γιάννα Αγγελοπούλου ή ακόμη περισσότερο η λίγο παλιότερη με τον Κώστα Σημίτη να περιμένουν μαζί με τους συνομήλικους τους στην ουρά για το εμβόλιο.

* Για να πάω και στο έτερο θέμα της επικαιρότητας που αφορά το δίπτυχο «νόμιμο και ηθικό», αυτό δεν είναι άλλο από την υπόθεση Φουρθιώτη. Μετά τον σάλο με τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Εργασίας, Γιάννη Βρούτση που επιβεβαίωσε τα όσα ακούγονταν και αφορούν τον πλουτισμό του τηλεπαρουσιαστή εις βάρος των «κορόιδων» και εις βάρος της ίδιας της ουσίας του προγράμματος «ΣΥΝ-Εργασία», η κυβέρνηση προσέφυγε στη δικαιοσύνη για να δει εάν ο απίθανος αυτός τύπος έκανε υπεξαίρεση ή «απλώς» μια βαθιά ανήθικη λαμογιά.

* Για τον Βρούτση και την τότε στάση του να βλέπει μια τηλεπερσόνα να μπουκάρει με μπράβους στο γραφείο του και να μην φροντίζει να τον μπουζουριάσουν, πολλά μπορώ κι εγώ κι όλοι μας να σκεφτούμε και να πούμε. Δεν είναι εκεί το θέμα, ούτε μπορεί να εξαντληθεί σε προσφυγή στα δικαστήρια. Βαθιά πολιτικό είναι το πρόβλημα και ουδόλως ενδιαφέρουν κανέναν γιατί τα είπε ο Βρούτσης στο Βαξεβάνη κι όχι σε κάποιον άλλο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύεται το θέμα και το πάει (και πολύ καλά κάνει) στη Βουλή.

* Εξηγήσεις πειστικές και απαντήσεις για το μείζον θέμα Φουρθιώτη οφείλει η κυβέρνηση κι αυτό είναι πολιτικό. Πώς και γιατί ο άνθρωπος αυτός είχε φύλαξη από την αστυνομία; Πώς ένας τύπος με εκπομπές περιεχομένου και αισθητικής που δεν αντέχουν καν κριτική και με πλαστή ταυτότητα της ΕΣΗΕΑ θεωρήθηκε από την κυβέρνηση «δημοσιογράφος» και μάλιστα στόχος της «17 Νοέμβρη» που παρεμπιπτόντως όλοι καυχιούνται πως την εξάρθρωσαν και του δόθηκε έστω κι ένας αστυνομικός, όπως μας είπε ο Χρυσοχοϊδης; Υπάρχει αλήθεια στις καταγγελίες του κατόπιν συνεννόησης με συγκεκριμένα πρόσωπα της ΕΛ.ΑΣ. πώς παρείχε στήριξη μέσω στημένων ρεπορτάζ και χειρουργικής αφαίρεσης ειδήσεων στο Δημόσιας Τάξης και κατ’ επέκταση στην κυβέρνηση; Ποια είναι η αλήθεια για όσα ακούει όλη η χώρα για μπράβους και νονούς της νύχτας;

Σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, με τον κορονοϊό να στερεί χιλιάδες ζωές και να αδειάζει τις τσέπες της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, η κυβέρνηση οφείλει ξεκάθαρες και πειστικές απαντήσεις και φυσικά αν αποδειχτεί, πρέπει να πάρει... χθες, τα «κλεμμένα» πίσω.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 11.04.2021