ΑΠΟΨΕΙΣ

Για το ποδόσφαιρο όλοι μπορούν να έχουν άποψη. Αλλά η άποψη του Μπεκεμπάουερ για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ δεν έχει ίδια αξία με την άποψη του Θανάση, ταβλαδόρου στα Φάρσαλα. Ακόμη και αν ο Θανάσης έχει γίνει influencer, με εκατό χιλιάδες ακόλουθους στο twitter. Στα social media ισχύει το «πες μου τους ακόλουθούς σου για να σου πω ποιος είσαι» και τίποτε δεν εγγυάται ότι οι εκατό χιλιάδες ακόλουθοι του Θανάση είναι σοβαρότερες περιπτώσεις από τον Θανάση.

Έτσι και με τις δικαστικές αποφάσεις. Όλοι δικαιούνται να τις κρίνουν αλλά καθένας μετριέται με το μπόι του. Άλλο είναι να αναλύει ένα βούλευμα ο Βενιζέλος και άλλο να ειρωνεύεται η Έλενα Ακρίτα την πρώην πρόεδρο του ΣτΕ και μάλιστα σε θέματα Συνταγματικού Δικαίου. Θα ήταν γραφικό εάν δεν ήταν επικίνδυνο. Γιατί, ειδικά εδώ, το πρόβλημα δεν είναι απλώς ο τοξικός συνδυασμός άγνοιας - πολυπραγμοσύνης - έπαρσης που έχει δηλητηριάσει την δημόσια σφαίρα. Δηλαδή, εκείνοι που είναι ταυτόχρονα οικονομολόγοι, γεωπολιτικοί αναλυτές, σεισμολόγοι, επιδημιολόγοι, συνταγματολόγοι και μιλούν για τα πάντα με βεβαιότητα ενώ δεν ξέρουν τίποτε καλά. Αυτό είναι φαινόμενο της εποχής με το οποίο αναγκαστικά θα συμβιώσουμε. Κάποτε οι άνθρωποι είχαν στοιχειωδώς συναίσθηση των γνωστικών δυνατοτήτων τους. Και εάν δεν την είχαν, τους την επέβαλλε το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον τους. Στις εφημερίδες, οι διευθυντές. Τα social media , σε συνδυασμό με άλλες αλλαγές που συντελέσθηκαν στις δυτικές κοινωνίες, ανέδειξαν ως αρετές στον δημόσιο λόγο την ειρωνεία, την επιθετικότητα, τον εξυπνακισμό, την ατάκα και τον ξερολισμό. Κατήργησαν τα όρια. Και αυτό τείνει να αποτελέσει κυρίαρχη τάση γιατί σε κοινωνίες νωθρές καταναλώνεται εύκολα και δίνει σε όλους την αίσθηση της ισότιμης συμμετοχής.

Στην περίπτωση των δικαστικών αποφάσεων, εκτός από τις «φιλότιμες ατομικές εξάρσεις», όπως θα έλεγαν οι γλαφυροί παλιοί σπίκερ του ραδιοφώνου, έχουμε μια οργανωμένη αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης που ισοδυναμεί με ελληνική μορφή του Τραμπισμού. Στον πυρήνα της υπάρχει ένας μηχανισμός που έχει στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Συνδυασμός κομμουνιστογενών και αυριανιστών που εχθρεύεται το πολίτευμα, προσπάθησε να το ανατρέψει, δεν το κατάφερε -μεγίστως χάρη στην αντοχή της Δικαιοσύνης- και τώρα προσπαθεί να την περιαγάγει σε ομηρία ενόψει της Δεύτερης Φοράς Αριστερά που ονειρεύεται. Βαρουφάκηδες, ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ, αναρχικοί της πλάκας, χαζοαστοί και λοιπές «δημοκρατικές δυνάμεις» εισφέρουν στον συνεταιρισμό ό,τι μπορούν.

Κάθε φορά που εκκρεμεί μια κρίση της Δικαιοσύνης, οργανωμένες ομάδες που παριστάνουν την «κοινή γνώμη» ασκούν πίεση στους δικαστές, με μεθόδους που ανατρέχουν στην παράδοση του Εθνικοσοσιαλισμού, όπως η στοχοποίηση της προέδρου του Μικτού Ορκωτού που δίκασε τον Λιγνάδη. Στους ανθρώπους αυτούς δεν έχει νόημα να εξηγήσεις αυτά που μας έλεγε ο Μάνεσης στο πρώτο έτος, ότι δεν υπάρχει «κοινό περί δικαίου αίσθημα» ή ότι η συνταγματική πρόβλεψη ότι οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό ουδόλως σημαίνει ότι τα δικαστήρια οφείλουν να αγνοούν τους νόμους και να υποθέτουν τι θέλει ο λαός. Δεν τα καταλαβαίνουν, άλλη είναι η μητρική τους πολιτική γλώσσα. Μεγάλωσαν με την προσδοκία των λαϊκών δικαστηρίων, ονειρεύονται την ΟΠΛΑ και θαυμάζουν τον Βισίνσκις. Δεν πιστεύουν καν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Στις μεταξύ τους συζητήσεις την αποκαλούν «τυπική δημοκρατία». Με αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορεί να υπάρξει συζήτηση. Είναι χαμένος χρόνος!

Αντιθέτως, συζήτηση πρέπει να υπάρξει με εκείνους οι οποίοι σήμερα, αφελώς αλλά καλοπροαίρετα, καταπίνουν την προπαγάνδα. Χρειάζεται όντως μεγάλη προσπάθεια. Η ανακοίνωση του ΣΕΗ που με στόμφο διάβαζαν «προοδευτικοί καλλιτέχνες» στα αρχαία θέατρα, καταχειροκροτούμενοι, αποτελεί μνημείο μίσους για την δημοκρατία. Αυτός που την έγραψε πρέπει να ντρέπεται. Αλλά ακούγεται πολύ πιο ευχάριστα από την ομιλία της Προέδρου της Δημοκρατίας που εύστοχα εξήγησε σε ποιο πλαίσιο απονέμεται η Δικαιοσύνη στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Ας το δούμε, λοιπόν, ως ευκαιρία. Η χυδαία επίθεση στους θεσμούς μπορεί να συσπειρώσει πάλι το μέτωπο των δημοκρατικών δυνάμεων. Υπό την προϋπόθεση ότι έχουμε κατανοήσει ότι ο κίνδυνος είναι αύριο να δικάζει ο Πολάκης.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 31.07.2022