Οι διακυβεύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κλονίζεται ως αποτέλεσμα της αδυναμίας της να δώσει μία ελπιδοφόρα προοπτική για τις συνθήκες ζωής των πολιτών.
Κυρίαρχη τάση γίνεται μια αντανακλαστική ροπή προς τα δεξιά. Ενισχύονται οι δυνάμεις της ακροδεξιάς και του εθνικισμού, ενώ και δυνάμεις της κεντροδεξιάς υιοθετούν ψηφοθηρικά μεγάλο μέρος αυτής της επικίνδυνης ατζέντας.
Οι απαντήσεις που δίνουν αυτές οι δυνάμεις είναι σε λάθος κατεύθυνση σε όλα τα επίδικα θέματα. Τίποτα από τις κατακτήσεις των ευρωπαϊκών κοινωνιών δεν θα μείνει αλώβητο εάν αποδυναμώσουμε το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η μόνη δυνατότητα να απαντήσουμε στις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου είναι να σχηματίσουμε μια μεγάλη οικονομική και πολιτική οντότητα.
Δύο είναι οι διακυβεύσεις σήμερα στην Ε.Ε., οι οποίες αλληλοεπηρεάζονται αλλά έχουν την αυτοτέλειά τους.
Η πρώτη αφορά τη συνέχιση της διαδικασίας ενοποίησης ή την αποδυνάμωση της Ε.Ε. Η αποδυνάμωση θα οδηγήσει σταδιακά στη διάλυση της Ε.Ε. και στην επιστροφή στην Ευρώπη των εθνικισμών. Γι’ αυτό αποκτά ύψιστη σημασία ο πολιτικός αγώνας για την προώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης με την ενίσχυση των κοινοτικών πολιτικών σε όλα τα πεδία και τη δημιουργία άμεσα νομιμοποιημένων ισχυρών δημοκρατικών θεσμών.
Σε αυτό το πεδίο είναι δυνατή η ανάπτυξη μιας ευρείας συμμαχίας με τη συμμετοχή δυνάμεων από όλο το δημοκρατικό τόξο, συμπεριλαμβανομένων των δυνάμεων της κεντροδεξιάς και των φιλελευθέρων που τάσσονται υπέρ της ενοποίησης.
Η δεύτερη διακύβευση αφορά το προοδευτικό ή συντηρητικό περιεχόμενο των πολιτικών που ασκούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η συνέχιση των ίδιων νεοφιλελεύθερων πολιτικών θα βαθαίνει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, θα διατηρήσει το δημοκρατικό έλλειμμα και θα συνεχίσει να υποθάλπει την ακροδεξιά.
Ένα απαραίτητο ένα σύγχρονο προοδευτικό πολιτικό σχέδιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με τη δημιουργία εργαλείων κοινής αντιμετώπισης του χρέους, την αλλαγή οικονομικής πολιτικής, τη σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την ανάπτυξη, την ενίσχυση των πολιτικών συνοχής των κρατών μελών, την εκδίπλωση συνεκτικών πολιτικών διά βίου μάθησης, απασχόλησης και κοινωνικής συνοχής και την προώθηση της δημοκρατικής διαχείρισης της γνώσης.
Για την προώθηση αυτού του σχεδίου είναι απαραίτητη η συγκρότηση μιας πλατιάς προοδευτικής συμμαχίας με τη συμμετοχή της ευρωπαϊστικής αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και των πράσινων.
Οι ευρωεκλογές αυτές είναι περισσότερο κρίσιμες από κάθε άλλη φορά καθώς θα διαμορφώσουν τη σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ταυτόχρονα θα επενεργήσουν επί των πολιτικών τάσεων εντός των κρατών μελών και άρα επί των συσχετισμών του άμεσου μέλλοντος στα διακυβερνητικά όργανα της Ε.Ε.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31 Μαρτίου 2019
