ΑΠΟΨΕΙΣ

Ας πούμε, για τις ανάγκες της συζήτησης, ότι υπάρχουν κακόψυχοι άνθρωποι που δεν θέλουν ανοιχτά σύνορα. Αυτοί οι κακόψυχοι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι χώρα που δεν ελέγχει ποιος εισέρχεται στην επικράτειά της είναι χώρα περιορισμένης κυριαρχίας. Ότι η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας δεν επιτρέπει χαλαρότητα σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας. Και προειδοποιούν ότι οι μετανάστες που έρχονται κατά κύματα ούτε διάθεση έχουν ούτε δυνατότητα να αποδεχθούν τις ευρωπαϊκές πολιτιστικές και πολιτικές αξίες. Θα ζουν σε παράλληλες κοινωνίες, μέχρι να αποκτήσουν την αριθμητική υπεροχή για να αφανίσουν τις άλλες.

Αυτά λένε οι κακόψυχοι. Και οι καλόψυχοι; Οι καλόψυχοι ανταλλάσσουν μεταξύ τους κομπλιμέντα, like και καρδούλες, καμαρώνουν πόσο προοδευτικοί είναι και εσχάτως βγάζουν περιπόλους στα social media για να βρουν κακόψυχους και να τους σταμπάρουν για «ακροδεξιούς». Οι κακόψυχοι τους ρωτούν και τους ξαναρωτούν: Ωραία, εσείς ποια φαντάζεστε ότι είναι τα όρια του φαινομένου; Εάν καταργήσουμε τα σύνορα, λογικό δεν είναι ότι όλο και περισσότεροι θα ενθαρρύνονται να έλθουν στην Ευρώπη; Έξω περιμένουν εκατοντάδες εκατομμύρια. Πόσους μετανάστες αντέχει η Ελλάδα; Πόσους μπορεί να φιλοξενήσει ο ευρωπαϊκός παράδεισος προτού παύσει να είναι παράδεισος; Δεν ανησυχείτε με τόσους φανατικούς μουσουλμάνους σε μία χώρα τόσο ευάλωτη όσο η Ελλάδα; Την μπάλα στην κερκίδα εκείνοι. Τουλάχιστον κάποιος ας πει κάτι, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της γνώμης του. Ότι η μετανάστευση αύριο θα σταματήσει. Ή ότι δεν θα σταματήσει αλλά δεν απειλείται η πολιτιστική ταυτότητα της Ευρώπης. Ή ότι θα αλλοιωθεί μεν η ταυτότητα της Ευρώπης αλλά αυτό δεν είναι δράμα γιατί θα εμπλουτισθεί με όσα κομίζουν οι μετανάστες. Ή ότι οι σιίτες μουσουλμάνοι εγγυημένα θα αποδεχθούν ότι οι νόμοι του κράτους που τους φιλοξενεί είναι υπέρτεροι του θρησκευτικού νόμου, όπως απαιτεί το Κοράνι. Ακόμη και το καταπληκτικό «better morally right than factually correct» («καλύτερα ηθικά σωστοί παρά σωστοί με τα γεγονότα») που ισχυρίζεται η «ιέρεια» της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών Αλεσάντρια Οκάσιο Κορτές. Κάτι, τέλος πάντων, εκτός από δηλώσεις αυτοθαυμασμού, εξυπναδούλες, ειρωνείες για όποιον δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα της απροϋπόθετης μετανάστευσης και μία γενικολογία για «θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που υπερβαίνει έθνη και λαούς». Για την Αριστερά, είναι κατανοητό! Με αυτά τα εργαλεία ερμηνεύει τον κόσμο. Αλλά οι φιλελεύθεροι υποστηρικτές των ανοικτών συνόρων κάνουν ό,τι έκαναν (και σε βάρος τους) οι τυχοδιώκτες του «αντιμνημονιακού αγώνα». Που επίσης αγνοούσαν τα γεγονότα, συκοφαντούσαν τους διαφωνούντες ως «υπηρέτες των δανειστών» και αυτοθαυμάζονταν για το «ηθικό πλεονέκτημα».

Το Μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θέλει να αντιμετωπίσει. Οι πολιτικοί της, μαθημένοι επί γενιές στα εύκολα, φοβούνται μήπως κακοχαρακτηριστούν βάζοντας την υπογραφή τους κάτω από σκληρές αποφάσεις. Η υποκρισία κορυφώνεται στην περίπτωση της Γερμανίας. Η Γερμανία χρηματοδοτεί MKO για να «διασώζουν» μετανάστες με τον στόλο τους. Τους παραλαμβάνουν από τα νερά της Λιβύης αλλά αντί να τους επαναφέρουν Λιβύη, όπως θα ήταν φυσικό, τους μεταφέρουν στην Ιταλία. Και συγχρόνως, αξιώνει από την Ρώμη να πάρει πίσω εκείνους έφτασαν στη Γερμανία αφού προηγουμένως τα πλοία των δικών της ΜΚΟ αποβίβασαν στην Ιταλία. Κάτι είχε πει κάποτε ο Πάγκαλος για την Γερμανία. Και σ’ αυτό δικαιώθηκε!

Η Ελλάδα κρύβεται πίσω από τις Βρυξέλλες. Η κυβέρνηση περισσότερο ενδιαφέρεται τι θα γράψουν γι’ αυτήν οι New York Times και λιγότερο πώς θα προστατεύσει τα σύνορα. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχουν πλέον φυλασσόμενα σύνορα. Όποιος περνά τη γραμμή, «διασώζεται» από το Λιμενικό. Διάσωση χωρίς κίνδυνο δεν λέγεται διάσωση. Λέγεται θαλάσσιο ταξί αλλά το new speak του φιλομεταναστευτικού lobby έχει και εδώ θριαμβεύσει. Τα κλειδιά της χώρας έχουν παραδοθεί στις ΜΚΟ. Και ο αρμόδιος υπουργός, αντί να ουρλιάξει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χαριεντίζεται με τη «μαμά» της λαθραίας μετανάστευσης, επίτροπο Γιόχανσον.

Μήπως κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτή την ιστορία;

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 08.10.2023