ΑΠΟΨΕΙΣ

Ένας 14χρονος συλλαμβάνεται, κατηγορούμενος ότι εκτόξευε μολότοφ σε αστυνομικούς. Η ανακρίτρια ανηλίκων διατάσσει την κράτησή του μέχρι την απολογία. Η μητέρα του διαμαρτύρεται ότι το παιδί της κρατείται υπό άθλιες συνθήκες και δεν της έχει επιτραπεί να επικοινωνήσει μαζί του. Προφανώς θεωρεί ότι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό μεταξύ όσων έχουν συμβεί.

Τίθεται σε κίνηση ο γνωστός μηχανισμός κλάψας και καταγγελίας που έχει στήσει η «κινηματική Αριστερά». Στα κύματα των λογαριασμών κοινωνικής δικτύωσης ρίχνεται το «αθώο» ερώτημα: Μα τι κακούργημα μπορεί να κάνει ένας δεκατετράχρονος; Η κοινή λογική λέει ότι ένα δεκατετράχρονος μπορεί να κάνει ό,τι κακούργημα μπορεί και κάνει και ένας πενηντατετράχρονος. Να σκοτώσει, να ληστέψει, να συστήσει συμμορία, αλλά το εμπόριο πονοψυχίας δεν έβλαψε ποτέ κανέναν σ’ αυτή τη χώρα -εκτός από την αλήθεια. Άλλο που δεν θέλουν οι τηλεοράσεις, αναδεικνύουν το θέμα.

Η στοιχειώδης δεοντολογία λέει ότι πρέπει να ακούσουν και την εκδοχή της Αστυνομίας αλλά αυτό νερώνει τις εντυπώσεις. Τα ρεπορτάζ σταματούν σε όσα λέει η μητέρα -και αυτοί που τους συμφέρει να τα λέει έτσι η μητέρα.

Ο νεαρός προσάγεται στην ανακρίτρια. Μέρα - μεσημέρι, στην Ευελπίδων, συγκεντρώνονται συνδικαλιστές των ΕΛΜΕ, κάποιοι που εκπροσωπούν, λέει, τους γονείς και κηδεμόνες του Χαλανδρίου, «συλλογικότητες». Τι δουλειά κάνουν αυτοί οι άνθρωποι και μονίμως βρίσκονται στο πεζοδρόμιο; Από που βγάζουν το ψωμί τους; Φυσικά και οι απαραίτητοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. «Βαγγέλη, πες δύο λόγια για τη Δημοκρατία» λέει στον μαθητή ένας ρεπόρτερ, προτάσσοντας το μικρόφωνο. Λέει ο Βαγγέλης δύο λόγια για τη Δημοκρατία, ενθουσιασμός στο ακροατήριο, είναι ο ήρωάς τους.

«Απαιτούμε την απόσυρση όλων των κατηγοριών, την άμεση παύση κάθε δίωξης και την αθώωσή του χωρίς αστερίσκους» λέει η ανακοίνωση του συλλόγου των καθηγητών του σχολείου. «Είμαστε με τους Αγιάννηδες, όχι με τους Ιαβέρηδες» λέει ο δήμαρχος Χαλανδρίου. Είναι ο ίδιος που δεν επέτρεπε στους επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης να ελέγξουν ποιοι υπάλληλοι μονιμοποιήθηκαν στον δήμο του με πλαστά πιστοποιητικά. Στο μυαλό του δημάρχου «Αγιάννηδες» είναι οι πλαστογράφοι, και «Ιαβέρηδες» οι επιθεωρητές -ως γνωστόν, άλλωστε, «προοδευτικό» και «δημοκρατικό» είναι να πλαστογραφείς τίτλους σπουδών και να σε πληρώνουν τα κορόιδα.

O Φίλης είναι εκτός φόρμας, δεν βρίσκει κάτι πρωτότυπο, καταφεύγει στα μπαούλα της Αριστεράς και της Προόδου όπου πάντα κάτι υπάρχει για την περίσταση. «Οι μαθητικοί αγώνες δεν πρέπει να ποινικοποιούνται, οι μαθητές είναι αθώοι και γι’ αυτό δεν θα μείνουν ανυπεράσπιστοι» δηλώνει. Φυσικά γνωρίζει ότι ο 14χρονος δεν κατηγορείται για τους αγώνες αλλά ότι πετούσε πέτρες και μολότοφ σε αστυνομικούς. Όμως, στον πολτό του «χώρου» οι «αγώνες» και οι μολότοφ πάνε χέρι χέρι. Άλλωστε, κάποιος που αναρωτήθηκε «τι κακό έχουν οι μολότοφ» κυβέρνησε την Ελλάδα για τεσσεράμισι χρόνια.

Λίγο αργότερα, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης εκδίδει ανακοίνωση. Η μητέρα που κατήγγειλε ότι δεν της επέτρεψαν να επισκεφθεί το παιδί της, το είχε επισκεφθεί δύο φορές. Άλλη μία ο δικηγόρος του. Αναγράφονται τα επισκεπτήρια με ακρίβεια λεπτού. Και η κράτηση στα κρατητήρια ανηλίκων της ΓΑΔΑ έγινε ύστερα από εντολή της Ανακρίτριας Ανηλίκων. Φυσικά, στο πλαίσιο της νομοθεσίας. Κανένας δεν ρωτάει τη μητέρα αν όσα κατήγγειλε ήταν ψέμα, κανένα Μέσον δεν αισθάνεται την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη.

Η ανακοίνωση περνάει στα πολύ ψιλά, σε κάποια κανάλια δεν ακούγεται καν. Έτσι κι αλλιώς, η δουλειά έγινε, όποιος τσίμπησε για την «Αστυνομοκρατία του Χρυσοχοΐδη», τσίμπησε. Ο μηχανισμός που εξουθενώθηκε από την κινητοποίηση, μπορεί να ξαποστάσει σε κάποιο τσιπουράδικο. Αύριο πρέπει να είναι πάλι σε ετοιμότητα. Σε όποιο πεζοδρόμιο τον στείλει το κόμμα…