ΑΠΟΨΕΙΣ

Η υπόθεση NOVARTIS είναι πραγματικό διεθνές σκάνδαλο με ελληνική πτυχή και αδιαμφισβήτητες μεγάλες πολιτικές ευθύνες.

Η ποινική διάσταση της υπόθεσης είναι απαραίτητο να διαλευκανθεί.

Η εξέταση της ενοχής ή όχι των  πολιτικών προσώπων προβλέπεται από το άρθρο 86 του Συντάγματος και από το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Σύμφωνα με αυτό το νομικό πλαίσιο - που δημιουργήθηκε από προηγούμενες κυβερνήσεις - διερευνάται η ενδεχόμενη τέλεση  αξιοποίνων πράξεων και ζητείται η άρση της ασυλίας του πρώην υπουργού κ. Λοβέρδου ώστε να δώσει εξηγήσεις για διερευνώμενη κακουργηματική πράξη.

Το κρίσιμο θέμα είναι η όλη υπόθεση να μην αντιμετωπιστεί με κριτήρια πολιτικής σκοπιμότητας  από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.

Η κυβέρνηση ορθώς προώθησε στη δικαιοσύνη όλα τα στοιχεία που περιήλθαν στην κατοχή της. Σε αυτή την προσπάθεια υπήρξαν στελέχη, όπως ο Πρόεδρος της Βουλής, που ανταποκρίθηκαν στο ύψος της περίστασης τονίζοντας καθαρά ότι το τεκμήριο της αθωότητας είναι στον πυρήνα του δικαιικού μας συστήματος και ότι η δικαιοσύνη πρέπει να αφεθεί απερίσπαστη στο έργο της.  Υπήρξαν όμως και στελέχη της κυβέρνησης που περιέπεσαν σε τραγικά λάθη αποφαινόμενοι εκ των προτέρων για τα αποτελέσματα της δικαστικής διερεύνησης ή  και εμφανιζόμενοι ως «μονομάχοι» που πολεμούν τα θηρία  της διαφθοράς.

Η αντιμετώπιση του θέματος από τη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ που χαρακτήρισαν την  όλη υπόθεση ως σκευωρία του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων και η σαφής αναφορά σε  δικαστικούς λειτουργούς που είναι υποχείρια όργανα, πολιτικοποιεί την όλη διαδικασία, υποκαθιστά τη δικαιοσύνη στο έργο της και αντικειμενικά δεν βοηθάει στην αδιάβλητη εξέταση της υπόθεσης. Εξάλλου η εξέλιξη της αρχειοθέτησης της υπόθεσης για 4 πολιτικά πρόσωπα, δεν λειτουργεί αποδεικτικά υπέρ του επιχειρήματος ότι επιχειρείται πολιτική εξόντωση.  

Σε διαφορετική κατεύθυνση το ΠΟΤΑΜΙ ορθώς τόνισε την ανάγκη ο πολιτικός κόσμος να διαχειριστεί τη δικογραφία με σεβασμό στις θεσμικές κοινοβουλευτικές και δικαστικές διαδικασίες και οι λειτουργοί της δικαιοσύνης να συνεχίσουν ανεπηρέαστοι το έργο τους.

Είναι προφανές ότι όσο  λάθος είναι η αφαίρεση στην πράξη του τεκμηρίου αθωότητας  για τους πολιτικούς  που αναφέρονται στην υπόθεση άλλο τόσο λάθος είναι η εκ των προτέρων απόφανση ότι είναι αθώοι, με υποκατάσταση της δικαστικής εξουσίας από την κομματική άποψη.

Οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου καλούνται να λειτουργήσουν με δεοντολογικό τρόπο τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες , να σεβαστούν τη διάκριση των εξουσιών  και να  στηρίξουν το έργο της δικαιοσύνης. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την ενίσχυση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14 Απριλίου 2019