ΑΠΟΨΕΙΣ

Τα βιώματα και οι παραστάσεις ενός ανθρώπου αποτελούν καταλύτη στην πορεία της ζωής του. Οι διηγήσεις, η ιστορία και η βιβλιογραφία δεν αρκούν για μια επιτυχημένη διαδρομή. Κάθε μάθημα της πραγματικής ζωής είναι πολύ πιο επιδραστικό, από χιλιάδες ώρες διαβάσματος και εκατοντάδες θεωρίες. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αρίστων στις επιδόσεις αλλά μετρίων στις αποδόσεις.

Ιδιαίτερα ο πολιτικός, για να αποφασίσει για όσους εκπροσωπεί, θα πρέπει προηγουμένως να έχει ζήσει ο ίδιος σε συνθήκες κανονικής ζωής. Θα πρέπει να έχει δώσει ήδη τον αγώνα του, για να χτίσει τη δική του ζωή: να εργαστεί, να ταξιδέψει, να περπατήσει στο δρόμο, να επισκεφτεί νοσοκομείο, να ψωνίσει στην αγορά, να βρεθεί αντίκρυ με αναξιοπαθούντες, να χαρεί, να λυπηθεί, να απογοητευτεί, να οργιστεί. Είναι διαφορετικό πράγμα να δίνεις έναν προσωπικό αγώνα καταξίωσης και να φτιάχνεις το βιογραφικό σου, από το να μπεις στο πεδίο της μάχης, για να αλλάξεις τις ζωές των πολλών.

Η πολιτική είναι μια πολύ σοβαρή και κρίσιμη διαδικασία, για να ανατίθεται σε ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή προσωπική εμπειρία, για όσα αποφασίζουν για τους άλλους. Οι αποστειρωμένες διαδρομές, που προικίζουν πολλούς με αριστεία και επαίνους, δεν αρκούν για να κάνουν έναν πολιτικό χρήσιμο και αποτελεσματικό.

Άλλωστε, μόνο έτσι θα είναι έτοιμοι να ζήσουν ξανά εκτός πολιτικής και δεν θα μένουν προσκολλημένοι στο αέναο κυνήγι καρέκλας, ισχύος και εξουσίας.

Δυστυχώς, δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που μπήκαν στην πολιτική και ταύτισαν τη ζωή τους μαζί της. Που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτήν, αλλά που ταυτόχρονα θεωρούν ότι ούτε η πολιτική μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτούς. Και κάπως έτσι συνεχίζουν να καταστρέφονται, αλλά -και αυτό είναι το πιο τραγικό- και να καταστρέφουν.

Με λίγα λόγια, για να γίνει κάποιος πολιτικός και μάλιστα καλός πολιτικός, θα πρέπει πρώτα, για κάποιο διάστημα της ζωής του, να έχει υπάρξει πολίτης!