Τα λεφτά δεν φυτρώνουν ούτε στις δικογραφίες
Η ελληνική εκδοχή της «υπόθεσης Ντρέιφους», η προσπάθεια να στοιχειοθετηθεί το κακουργηματικό αδίκημα της ψευδούς βεβαιώσεως κατά του πρώην προέδρου και δύο μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ, είναι απλή και σύνθετη. Είναι απλή επειδή έχει μόνο δύο εκδοχές. Είτε τα στοιχεία ορθώς υπολογίσθηκαν όπως τα υπολόγισε ο κ. Γεωργίου είτε έπρεπε να υπολογισθούν όπως κατήγγειλε η κ. Γεωργαντά, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ που εν συνεχεία πολιτεύθηκε με τους ΑΝΕΛ. Και είναι σύνθετη επειδή το ερώτημα ανάγεται σε τόσο εξειδικευμένο πεδίο, που κανένας δικαστής, ακόμη και αν έχει διδακτορικό στα μαθηματικά, δεν μπορεί να προσεγγίσει.
Καθόλου ασυνήθιστο! Επειδή οι τελευταίοι πανεπιστήμονες τελείωσαν κάπου στον Μεσαίωνα, τα δικαστήρια μπορούν να ζητούν τη συνδρομή πραγματογνωμόνων. Μόνο που την έκθεση του κ. Γεωργίου έχει ήδη εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Η οποία, εκτός από αρμόδια, είναι και η κατ’ εξοχήν ειδική. Είναι αρμόδια, ως το μοναδικό θεσμικό όργανο για τον έλεγχο, τη διόρθωση και την αλλαγή των στοιχείων των εθνικών λογαριασμών, κάθε κράτους μέλους σύμφωνα με το πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο (συνθήκη του Μάαστριχ) και το παράγωγο (ευρωπαϊκοί κανονισμοί). Και είναι η κατ’ εξοχήν ειδική, επειδή εκείνη διαμορφώνει τους κανόνες που οφείλουν να εφαρμόζουν οι εθνικές στατιστικές αρχές, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ESA95). Συνεπώς, δεν χρειάζονται αλγόριθμοι και εξισώσεις. Επικαλείσαι τη Εurostat και η δικογραφία πηγαίνει τσιφ στο αρχείο.
Η «υπόθεση Γεωργίου» για την οποία δύο φορές το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών εξέδωσε απαλλακτικό βούλευμα και δύο φορές το αναίρεσε ο Άρειος Πάγος έπειτα από αίτηση της εισαγγελέα του, έρχεται από τη σκοτεινή εποχή των «αγανακτισμένων» και χρησιμοποιήθηκε για τη νομιμοποίηση της αντιμνημονιακής ρητορείας. Επειδή οι «ξένοι» ήθελαν να μας βάλουν στα μνημόνια, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ διόγκωσε το χρέος. Αυτά έλεγαν Τσίπρες, Καμμένοι, Μιχαλολιάκοι και οι άλλοι «συναγωνιστές» στις πλατείες («Εξαπάτησαν τη χώρα και τους Έλληνες με ψεύτικα στοιχεία, συμπράττοντας με ξένα συμφέροντα….» έγραφε η «Αυγή», όχι την εποχή των αυταπατών, αλλά στις 4-8-2016).
Ποια ήταν η αλήθεια, το έδειξε η πραγματικότητα. Αλλά μην πέσετε από τα σύννεφα εάν αύριο κάποιο δικαστήριο αποφανθεί ότι το έλλειμμα το 2009 ήταν 5% και όχι 14,5%. Άνθρωποι δικάζουν και όλα γίνονται. Θα πάρουμε λεφτά πίσω; Θα ακυρωθεί κάποια μνημονιακή περικοπή γιατί έγινε αχρείαστα; Δύσκολο, γιατί, όπως τα λεφτά δεν φυτρώνουν στα δέντρα, δεν φυτρώνουν ούτε στις δικογραφίες. Θα δικαιωθεί, όμως, ο Καραμανλής. Και τότε, ποιος πιάνει τον τρίτο, αφανή εταίρο της κυβέρνησης!
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ"
