Όσο μέναμε σπίτι και μετρούσαμε βιβλιοθήκες σε τηλεοπτικές συνδέσεις μέσω Skype και Viber τα πράγματα ήταν πιο απλά. Πόσο να μπερδέψεις το μήνυμα «Μένουμε σπίτι»; Ούτε και οι έξι λόγοι για τους οποίους μπορούσες να ανοίξεις την εξώπορτα ήταν δυσνόητοι. Κι άντε να έκαναν κατάχρηση κάποιοι στη σωματική άσκηση κι ας διαφωνούσε μετά η ζυγαριά τους... Κι άντε να γίναμε και πολλοί εξ ημών φιλεύσπλαχνοι τον τελευταίο μήνα αφού σπεύδαμε συχνά πυκνά για βοήθεια σε άτομο που είχε ανάγκη. Μέχρι εκεί όμως. Όσο απλή ήταν η ζωή στο σπίτι, τόσο περίπλοκο είναι όλο αυτό που αρχίζει από αύριο 4 Μαΐου 2020 που -υποτίθεται ότι- παίρνουμε τη ζωή μας πίσω.

Όλοι οι κανόνες που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, στο έκτο αν δεν κάνω λάθος διάγγελμά του από τη στιγμή που η χώρα μπήκε στον αστερισμό του κορονοϊού, και ερμήνευσαν πέντε έξι υφυπουργοί, μεταφέρονται στην καθημερινότητα τόσο δύσκολα όσο… ακούγονται.

Αν ήταν περίπλοκο να πείσεις κάποιους συμπολίτες μας ότι πρέπει να μείνουν σπίτι για να προστατεύουν την υγεία τους αλλά και την υγεία της οικογένειάς τους, θα είναι άθλος να τους πειθαναγκάσεις να τηρήσουν τους κανόνες που απαιτούνται για να μείνουμε όλοι ασφαλείς εκτός σπιτιού. Κι αυτό γιατί τώρα που η ατομική ευθύνη έχει μεγαλύτερη αξία από ποτέ πρέπει να την αναλάβουν πολλοί και διαφορετικοί τύποι ανθρώπων μεταξύ των οποίων οι εξής:

Α. Οι «δεν υπάρχει κορονοϊός, τον κατασκεύασαν για να κλείσουν οι εκκλησίες Μεγαλοβδομαδιάτικα ή για να μας στερήσουν τις προσωπικές μας ελευθερίες». Δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος είναι, μην απατάστε. Όταν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που αμφισβητούν την ύπαρξη του κορονοϊού και πιστεύουν ότι πρόκειται για συνομωσία, καταλαβαίνετε ότι τώρα που είναι στη διακριτική τους ευχέρεια να εφαρμόσουν μέτρα δεν θα εφαρμόσουν τίποτε που δεν επισείει ποινή ή πρόστιμο.

Β Οι πεπεισμένοι ότι «αφού άνοιξαν οι πόρτες, ο ιός εξαφανίστηκε». Ακόμη και μεταξύ όσων πίστεψαν την πανδημία που έπληξε τη χώρα με πολύ μικρότερες απώλειες από ισχυρότερες χώρες, υπάρχουν οι σίγουροι ότι αφού μας αφήνουν να βγούμε έξω όλα καλά κι όλα ωραία, θα ξανακάνουμε παρέα. Άντε να τους μαζέψεις…

Γ. Οι «εδώ καταστραφήκαμε οικονομικά, είναι δυνατόν να βγάλουμε τα σπασμένα με αυτά τα μέτρα; Σιγά μην κρατάμε αποστάσεις και σιγά μην ανεχτούμε κι άλλη μείωση του εισοδήματός μας διώχνοντας δυσαρεστημένους πελάτες». Μη γελιόμαστε, δεν αρκούν οι αρχές για την επιβολή του νόμου σε κάθε μικρομεσαία επιχείρηση ανά τη χώρα.

Δ. Οι γεννημένοι αμφισβητίες, που θεωρούσαν υπερβολικές τις αντιδράσεις όλων όσοι τηρούσαν τα μέτρα σε καιρό καραντίνας και φυσικά τώρα θα σχολιάζουν ή και θα χλευάζουν όσους είναι προσηλωμένοι στους κανόνες υγιεινής. Αυτοί που θα πουν την εξυπνάδα τους αναγκάζοντας πολλές φορές τον συνάνθρωπό τους να δίνει, ως μη όφειλε, εξηγήσεις για το ζήτημα υγείας που τον ταλαιπωρεί, προκειμένου να δικαιολογήσει το αυτονόητο.

Ε. Και φυσικά οι ορκισμένοι αντιπολιτευόμενοι, που προαποφάσισαν πως ό,τι εξαγγέλλει ή νομοθετεί αυτή η κυβέρνηση είναι από ελλιπές έως λανθασμένο. Αυτοί που σταύρωσαν την Πρωτοψάλτη γιατί περιδιαβαίνοντας την Αθήνα επί 3,5 ώρες με τραγούδια πάνω σ’ ένα φορτηγό πέρασε και από το Μαξίμου, επειδή εκεί τυγχάνει να κατοικεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Φανταστείτε τι ακατάσχετη αντιπολίτευση έχει να γίνει τώρα που όλα είναι υπό αίρεση και η μερική επαναφορά μας στην καθημερινότητα κρέμεται από μία κλωστή. Και φυσικά είναι απαραίτητη η αντιπολίτευση για να λειτουργήσει μια δημοκρατική κοινωνία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να γίνεται με αιτία και επιχειρήματα κι όχι χύμα και αδιακρίτως. Για παράδειγμα το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων σηκώνει συζήτηση, όπως και το επιχείρημα ότι αν επιχειρηθεί θα γίνει ως πρόβα τζενεράλε για τον Σεπτέμβριο.

Αυτά και μακάρι βγαίνοντας απ’ το σπίτι να ανακαλύψουμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι η άβαφη ρίζα μας κι όχι οι ρίζες μας…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Μαΐου 2020