ΑΠΟΨΕΙΣ

Όλοι έχουν κάποιο δίκιο για την κατάργηση του ποδηλατόδρομου στην Παλιά Παραλία. Και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, και ο δήμος Θεσσαλονίκης και οι ποδηλάτες που διαμαρτύρονται.

Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση έχει δίκιο, γιατί αυτός δεν είναι ποδηλατόδρομος. Είναι κίνδυνος-θάνατος. Προέκυψε στο πλαίσιο των μέτρων κατά του COVID-19 και ανεξάρτητα από το τι είχε κατά νου η προηγούμενη δημοτική αρχή, εδώ δεν μπορεί να ισχύσει το ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Κάτι πλαστικές ψευτοκορίνες χωρίζουν τον ποδηλατόδρομο από τη λωρίδα στην οποία κινούνται αυτοκίνητα. Κάποια από αυτά τα οδηγούν χαπακωμένοι, μεθυσμένοι, φιγουρατζήδες και απλώς απρόσεκτοι, δηλαδή μία στραβοτιμονιά αρκεί για να έχουμε θανατηφόρο τροχαίο. Δεν ήταν καλύτερα στην προγενέστερη μορφή, όταν ποδηλάτες, πεζοί, γονείς με καροτσάκια και ανύποπτοι τουρίστες μοιράζονταν μία λωρίδα τριών μέτρων πάνω στο πεζοδρόμιο -για την ακρίβεια, ήταν ακόμη χειρότερα. Αν μάλιστα υπολογίσετε ότι ο ετερόκλητος χώρος της ποδηλασίας περιλαμβάνει και κάτι περίεργους τύπους που την έχουν δει Έντι Μερξ στον Ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας και τρέχουν σαν παλαβοί, είναι θαύμα που τόσα χρόνια δεν είχε συμβεί κάτι πολύ κακό.

Ο δήμος έχει δίκιο ως προς το ότι υποχρεούται να συμμορφωθεί στην απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Θα καταργήσει τον ποδηλατόδρομο και θα γίνει δυσάρεστος σε όσους δεν γνωρίζουν τις ειδικότερες διαδικασίες. Ωστόσο, το δίκιο του τελειώνει κάπου εδώ και αρχίζουν οι ευθύνες. Εάν ο ποδηλατόδρομος της Παλιάς Παραλίας δεν αντικατασταθεί με κάποιον άλλο, το δίκτυο ποδηλατοδρόμων (λέμε τώρα…) της πόλης παύει να υφίσταται. Θα αφαιρεθεί το κεντρικό τμήμα του και θα απομείνουν δύο διαδρομές, μία από το Μέγαρο Μουσικής έως τον Λευκό Πύργο και μία από το Λιμάνι έως τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, αποκομμένες μεταξύ τους. Όποιος ποδηλάτης θέλει να περάσει από τη μία στην άλλη πρέπει να παίξει τη ζωή του κορώνα-γράμματα, κινούμενος επί της Τσιμισκή ή να παρανομήσει, ανεβαίνοντας στο πεζοδρόμιο της λεωφόρου Νίκης και θέτοντας σε κίνδυνο και την ακεραιότητα πεζών.

Συνεπώς, ο δήμος πρέπει να πάρει μία δύσκολη απόφαση. Θα αναζητήσει μία εναλλακτική διαδρομή ή θα εγκαταλείψει τους ποδηλατοδρόμους στην τύχη τους; Με την επιφύλαξη η τεχνική υπηρεσία του δήμου να βγάλει λαγούς από το καπέλο, η εναλλακτική διαδρομή δεν μπορεί, παρά να είναι η σημερινή αλλά με προδιαγραφές ποδηλατοδρόμου. Δηλαδή, ένα σταθερό διαχωριστικό που θα τον χωρίζει από το οδόστρωμα, ακόμη ασφαλέστερο από εκείνο που υπάρχει στο τμήμα από την Κουντουριώτου έως την Γιαννιτσών. Αυτό απαιτεί χώρο και η επιλογή, εάν αυτός θα «κλαπεί» από το πεζοδρόμιο ή από το οδόστρωμα, θα είναι και ενδεικτικός της θεμελιώδους αντιλήψεως που διέπει τη νέα (όχι και τόσο πλέον…) δημοτική αρχή. Είναι με τα αυτοκίνητα ή με τους πεζούς και την μικροκινητικότητα που εκπροσωπούν ποδήλατα και πατίνια;

Και ακριβώς εδώ βρίσκεται το δίκιο των ποδηλατών. Διαμαρτύρονται, όχι τόσο επειδή θα καταργηθεί ο σημερινός ποδηλατόδρομος -αυτό είναι αναπόφευκτο- αλλά επειδή δεν βλέπουν ότι η διοίκηση του δήμου έχει πάρει το θέμα ζεστά. Αυτό που βλέπει χρόνια τώρα ο ποδηλάτης είναι ότι δεν υπήρξε κανένα σχέδιο για σοβαρό δίκτυο ποδηλατοδρόμων στην πόλη, ποδηλατόδρομοι που δημιουργήθηκαν καταργήθηκαν είτε ρητά (Νέα Εγνατία) είτε σιωπηρά (Δωδεκανήσου), ενώ και ό,τι υπήρχε δεν προστατεύθηκε στοιχειωδώς. Στους ποδηλατόδρομους μπουκάρουν μηχανές μεγάλου κυβισμού, ηλεκτρικά μοτοποδήλατα, πατίνια «φτιαγμένα» που τρέχουν ιλιγγιωδώς, πατίνια που παραπαίουν με δύο αναβάτες, αλλά η δημοτική αστυνομία είναι παντελώς απούσα, ενώ ο καημός της Τροχαίας είναι πώς δεν θα γκρινιάζουν οι ΙΧήδες. Πράγμα κατανοητό, αφού εκεί βρίσκονται και οι εντυπώσεις και οι ψήφοι, αλλά όχι αποδεκτό για σοβαρή χώρα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 30.11-01.12.2024