Ιταλία!
Σήμερα γίνονται σημαντικές και ιστορικές εκλογές στην Ιταλία. Το 2020 αποφασίστηκε να μειωθεί ο αριθμός Βουλευτών από 630 σε 400 και της Γερουσίας από 315 σε 200 και να είναι το ίδιο όριο ηλικίας (18 ετών) και για τα δύο σώματα.
Η Ιταλία πέρασε πολλά από 2018 που δεν αναδείχτηκε καθαρή πλειοψηφία μέχρι σήμερα. Με τελευταίο πρωθυπουργό τον Ντράγκι αντιμετώπισε την πανδημία όπως σχεδόν όλοι. Αλλά έφτασε η ώρα των εκλογών με κεντρικό θέμα πλέον την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία.
Και έτσι φτάσαμε να διεκδικεί την πρώτη θέση και την πλειοψηφία ο συνασπισμός των Ιταλών Αδερφών, της Λίγκας, του «Φόρτσα Ιτάλια» και ενός κεντρώου κόμματος. Που πρακτικά εκφράζει τον πλήρη απομονωτισμό της Ιταλίας. Δυστυχώς όπως σε όλη την Ευρώπη η Ρωσία με την εισβολή της ενίσχυσε την στροφή σε κόμματα που τοποθετούνται προς τον απομονωτισμό και προσπαθούν να αναβιώσουν προηγούμενες ιστορικές περιόδους. Από τον Βορρά (την Σουηδία) μέχρι τον Νότο (εδώ εμάς…) η προσοχή των πολιτών στρέφεται στην διαφύλαξη της παρούσας κατάστασης τους και η προσπάθεια να αντιμετωπίσουν στο περιβάλλον τους τα προβλήματα. Δυστυχώς οι Ιταλοί ξεχνούν. Όπως όλοι άλλωστε.
Όπως παλαιότερα η Ευρωπαϊκή προοπτική υποχωρεί. Στην Ιταλία το κεντρικό σύνθημα του πρώτου κόμματος είναι «είμαστε έτοιμοι να αναβιώσουμε την Ιταλία». Επικίνδυνο! Η Ευρώπη που δυστυχώς δεν μετασχηματίστηκε σε πολιτικό θεσμό κατά την πανδημία που έδειξε ότι μόνο έτσι να μπορούσε να την αντιμετωπίσει αποφασιστικά είναι μπροστά στην αναβίωση διαιρετικών πολιτικών (έμμεσων ή άμεσων) με την κεντρική θέση κομμάτων να επιστρέψουν στο εσωτερικό τους να αφήσουν συνεργασίες.
Ο χειμώνας θα είναι δύσκολος. Σε κάθε χώρα αναζητούν δικές τους λύσεις για την ενεργειακή κρίση και συνομιλούν απευθείας έμμεσα ή άμεσα με την Ρωσία που αντιμετωπίζει την δική της κρίση.
Στα δικά μας μπροστά σε μία εξάμηνη προεκλογική περίοδο ήδη οι ηττημένοι των εκλογών προσπαθούν να τοποθετήσουν σαν θέμα την επιστροφή στο εσωτερικό. «Πρώτα η Ελλάδα» έλεγε παλιά κάποιος εννοώντας κάτι άλλο και όχι την αναγέννηση με την επιστροφή στον παρελθόν. Η θεωρία της περικύκλωσης και της επιβολής από τα έξω ξαναζεί δυστυχώς και η ιστορία δεν μας διδάσκει.
Προφανώς δεκαπλάσιο κόστος αερίου στην ζυγαριά με την ανάγκη συνεννόησης στην Ευρώπη οδηγεί να επικρατεί το πρώτο…
Θα δούμε τι θα γίνει στην Ιταλία και αργότερα και σε μας.
Αλλά -για να μην ξεχνιόμαστε, ας δούμε με προσοχή ότι μπροστά στην κακοκαιρία ο κορονοϊός δεν μας εγκαταλείπει. Ας προσέχουμε για να έχουμε. Εύκολα θα εκτιναχτεί πάλι -το απεύχομαι αλλά δεν μπορούμε να θεωρούμε ότι δεν θα συμβεί.
Αναμένουμε τον χειμώνα και ελπίζουμε. Ας είμαστε καλά.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25.09.2022
